20 sty Musisz jak najszybciej o tym zapomnieć…

Poronienie to jeden z najcięższych problemów dotykających współczesne kobiety, z którym muszą poradzić sobie ginekolodzy. Terminem tym określana jest strata dziecka przed 22 tyg ciąży. Badania podają, że statystyki poronień z roku na rok rosną. Około 10-15% wszystkich rozpoznanych klinicznie ciąż kończy się poronieniem samoistnym. Ludzie mówią : „Musisz jak najszybciej o tym zapomnieć”, „Takie rzeczy mają miejsce, musisz żyć dalej”. Niestety, nikt nie mówi jak zapomnieć i żyć dalej, tak jakby TO nigdy się nie zdarzyło. Często zdarza się też, że kobieta zostaje sama, znajomi i rodzina przestają ją odwiedzać i rozmawiać, bojąc się ją urazić. Na naszej stronie będziemy publikować listę życzeń kobiet, które doświadczyły straty dziecka. Prośby te skierowane są do partnera, bliskich, lekarzy i znajomych.

1. Bycie w żałobie po dziecku nie jest zaraźliwe, więc chciałabym,
   żebyś mnie nie unikał. Potrzebuję cię teraz bardziej niż kiedykolwiek.
2.  Wspomnij czasem o moim dziecku. Nie udawaj, że nie istniało. Słowa mniej bolą niż uporczywe milczenie.
3.  Jeśli jesteś babcią, ciocią, pamiętaj o moim dziecku,
   wymieniając swych wnuków.
4.  Jeśli jesteś lekarzem, nie obawiaj się, że wyrażenie smutku podważy twój autorytet. Wręcz przeciwnie – będzie mi łatwiej zaakceptować to, co się stało, wiedząc, że dzielisz ze mną moje cierpienie.
5. Pozwól mi na wyrażenie uczuć, na zmęczenie i płacz.
   Nie kryj też swego smutku.
6. Chciałabym, żebyś wiedział, że moje życie roztrzaskało się w drobny mak. Proszę, bądź cierpliwy w stosunku do mnie. Gdy mówię „U mnie w porządku”, chciałabym, byś zrozumiał, że nie jest mi dobrze, a każdy dzień to zmaganie się ze śmiercią mojego dziecka.
7. Nie mów mi, że to lepiej, że tak się stało. Może kiedyś dane mi będzie cieszyć się następnym dzieckiem, najpierw muszę opłakać to, którego już nie ma.

Powyższe prośby są tylko kilkoma, jakie mają kobiety przeżywające stratę swojego dziecka jeszcze przed narodzeniem.  Każda kobieta chce na swój sposób przeżywać ten czas. W każdym jednak przypadku poronienie wiąże się z okresem przeżywania żałoby. Ważne, by w tym trudnym okresie kobieta miała wsparcie, mogła rozmawiać z kimś bliskim – by otoczenie – bojąc się jej reakcji, nie odwracało się od niej pozostawiając tak naprawdę samej sobie.